Parenthood (Film, 1989) - MovieMeter.nl (2025)

"A comedy about life, love and the gentle art of raising children."

Het verhaal gaat over de drie generaties van de familie Buckman die de leuke en minder leuke dingen binnen hun familie meemaken: vervreemde familieleden, het zwarte schaap van de familie, de excentriekelingen, de geheimen en de rebelse tieners.

• 75 berichten
• 8 meningen

zoeken in:gebruikersnaamgebruikersberichtbeide

Vorige123Volgende

Vond dit meer een drama dan een comedy. Heb wel een aantal keren een glimlach op men gezicht gehad maar vond dat er meer drama elementen in de film zaten. Voor al de problemen die de 3 gezinnen met zich mee brengen. De film is absoluut goed en realistisch. In veel films waar 'happy' gezinnen in voor komen ziet er vaak mooi en fleurig uit. Deze film laat zien hoe het anders kan, hoe pubers hun ouders het leven zuur kunnen maken, buitenstaander van de familie die uit het niks komt opdagen en een gezin waar elk kind wel wat aan mankeert. Dikke 3.5 *

Erg leuke komedie die lekker wegkijkt.

Bijzonder gezellige film. Openhartig scenario, een paar leuke visuele vondsten, goede rollen. Dianne Wiest acteert sterk en is stiekem ook wel een milfje in deze film (mag ik dat zeggen?).

Sympathieke, goedbedoelde familiefilm, uiteraard met een flinke portie Amerikaanse sentimentaliteit, maar ook met wat ontroering en zonder storende banaliteiten. Knappe dialogen en goed acteren zijn bij de pluspunten van deze film waarin Steve Martin gegoten is in de supergemotiveerde huisvader en waarbij de blinkende, ontroerde ogen van Dianne Wiest haar een Golden Globenominatie bezorgden.

In Parenthood volgen we de familie Buckman. Pater Familias Frank Buckman (Jason Robards) is een niet zo'n prettige man die iedereen overschreeuwt, kleineert en domineert. Zijn vrouw Marilyn( Eileen Ryan) ondergaat haar lot zwijgzaam. Zijn gedrag heeft ook sporen nagelaten bij hun kinderen Gil (Steve Martin), Helen(Dianne Wiest), Susan(Harley Jane Kozak) en Larry(Tom Hulce). Gil is een hardwerkende familyman die keihard zijn best doet niet op Frank te lijken maar daardoor zijn kinderen weer op zijn beurt een tik van de molen geeft. Het is dat hij wel een sterke vrouw (Mary Steenburgen)heeft die hem af en toe terugfluit. Helen is een gescheiden moeder die keihard probeert haar gezin bijeen te houden maar daardoor zorgt dat haar kinderen juist harder tegen haar rebeleren. Haar dochter Julie(Martha Plimbton) door met een in Helens ogen foute jongen(Keanu Reeves) verkering te hebben en haar zoon Gary (Joaquin Phoenix) door zich af te sluiten. Susan is met een type als haar vader getrouwd (al is hij qua uiterlijk het tegenovergestelde want gespeeld door Rick Moranis)en doet haar best te gehoorzamen en hem tevreden te houden net als haar moeder. Larry was altijd het lievelingetje van Frank en kon alles flikken en is daarom nooit volwassen geworden. Hij is een dromer die jaagt op het grote geld en daardoor nooit een cent te makken heeft. Hij is altijd op avontuur maar wanneer het te heet onder zijn voeten wordt keert hij weer terug naar huis en bailed Frank hem out. Dan is er ook nog de licht dementerende oma (Marilyns moeder) die af en toe verrassend uit de hoek komt met haar levenswijsheid. De kracht van Parenthood is dat de issues best groot en zwaar zijn maar dat de film nooit te zwaar wordt maar tegelijk wel toont waar de schoen wringt. De personages zijn zeer herkenbaar en daarom ook zeer sterk. De casting was ook zeer sterk. Robards is prima op zijn plek als de dominante Frank. Tom Hulce zet prachtig de loser Larry neer. Je begrijpt waarom de meesten hem verafschuwen maar tegelijk heb je ook een zwak voor hem omdat hij oprecht denkt dat wanneer hij rijk is hij voor zijn familie kan zorgen. Dianne Wiest is helemaal in haar element als '80's divorced mom. Steenburgen, Moranis, Reeves en Plimbton zijn ook prima gecast maar de ster van de film is Steve Martin, die speelt hier zijn beste rol ooit. Hij is gewoon perfect gecast als Gil. Een man die gebukt gaat onder zijn verleden en zich met moed der wanhoop door het leven slaat om zijn kinderen een betere vader te geven dan hij had maar daardoor zelf ook brokken maakt. Niemand kan dit beter vertolken dan hij met zijn tragi-komische grimas. Steve Martin is de '80's versie van Pagliacci, de tragische clown.

In de bios gezien omdat er verder niets spannends bij zat maar blij verrast. Erg mooi☺️

Uitstekende film over drie gezinnen met kinderen die allemaal hun best doen met het opvoeden. Zoals de titel al doet vermoeden gaat deze film over ouderschap en laat dit zien in al zijn facetten (de leuke maar ook zeker de minder leuke dingen). Genoeg goeie scenes, soms ontroerend maar ook vaak grappig (prima balans tussen drama en komedie hier). Verder een fijne cast.

Vorige123Volgende